Günün ayması için Güneş’in doğması gerektiğini

 söyleselerde günün ayması için bazen Doğa üstü hadiselere ihtiyaç duyar insan. Yataktan kalkmış olmak uyandığımız anlamına gelmez çoğu sabah Buda böyle bişey işte. Gülümseyişine rast gelince gün ayar bende. Sırlı gizemler, Doğa üstü mucizeler saklı o Güneş’in ilham kaynağı yüzünde. Bence Tanrı önce seni yaratmış, sonra sana benzeyen bir Güneş’i, Gözlerine benzeyen bir gökyüzünü yaratmış mesela. Bi insanın hapşurması değiştirir mi mevsimleri, ki ben suretine rast gelmeden önce dört mevsime inanırdım öyle öğretmişlerdi. öğretenin suçu yok o görseydi seni eminim oda tek mevsimin sen olduğunu söylerdi. Hayat enerjisi, Neşe, Nutella Mutluluğu barındırdığını, bu mevsimde tek yağış nedeninin neşene kapılıp gözlerin yaşarması olduğunu tarif ederdi hatta. Şimdi otursam ömrümün geri kalanını sen iklimini anlatmakla geçirebilirim lakin nazarı var, Başkasının bu keşfedilmemiş iklimi merak edip keşfetmesi riski var ki insanoğlu genelde yakıp yıkar. Kırar döker. Sen orada kal öyle. Beynim, sana rast gelince fosforu bile daha bir güzel yakıyor. Sen öylece kal yüreğimin en kuytusunda…