bu sensiz gri havalarda nasıl nefes alır ki
Sadece yağmur damlalarının sesi vardı. Neden bu kadar çabuk
göç etti şehrimden kuşlar. Muhsin ünlü mahlasıyla, Necip fazıl tadında
şiirler yazasım var. Bugün iyi değilim Leyla, hiç git olmayan bir
intihar hissi var boğazımda. son şiirimi yazsam bugün. son kez yağmurlu
şehrimi izlesem camdan, elimde kahve. her zaman ki gibi kahvenin buharı
buğulandırsa camı, bi kalp çizsem sadece adının baş harfini yazabilsem
ama busefer. gerisi bende kalsa, kimse bilmese ölürken senide yanımda
götürdüğümü. son sigaram yarım kalsa, yada kendiliğinden sönse kül
tablasında, kimsenin bilmediği hayallerimde sönse gitse, yarım kalsa. bu gün
çok uykusuzum Leyla. annem yok ki yanımda dizlerine yatsam. korkunç
rüyalardan korkunca o tutardı ellerimi, okşardı başımı. Sen yoksun
tamamda Annem niye yok Leyla. büyük adamlar uyuyamaz mı annesinin
dizinde ! senin gidişini görmekten korktuğumdan rüyamda, hiç uyuyasım
gelmiyor, rüyalarda bile gidişine razı olamıyorum. bu sabah yazı yazasım var Leyla, belki
sende okursun sana ait olduğunu bilmeden yazılanları. eminim
sende üzülürsün halime, vah vah dersin ne çok yorulmuş be adam, bilmemişler
kıymetini dersin. öyle bi hikayede yaşamaya ittin ki beni Leyla, her bilen
öğrenen ah vah eder. bu senin mi eserin yoksa ben mi böyle
olsun istedim, kader mi bu, yoksa kaderden de öte bi doğa
olayımı bilmiyorum. güzel bi hikayemiz olsa kitap yazardım,
okurdu herkes, belki yanında elini tutan adam da okurdu, vitrinde görürdün
kendi hikayeni de başkasın hikayesi sanırdın, bilmeden
kendine bile kızardın. bugün iki şey var kafamda ya
intihar ederim en fiyakalısından, yada gider şiir yazarım.
yoksa bu gri, yağmurlu, haddinden fazla
sessiz ve sensiz gün biter mi? bu sensiz gri havalarda nasıl nefes alır ki
insan tarif eder misin Leyla?
0 yorum:
Yorum Gönder